Opus Magnum

Opus Magnum
90
Metacritic
97
Steam
94.035
xDR
Nasza ocena jest obliczana na podstawie recenzji i popularności gry.
Cena
35,99zł
Release date
7 Grudzień 2017
Deweloperzy
Wydawcy
Recenzje na Steam
Wszystko
97 (4 424 głosów)
Ostatni
96 (27 głosów)

Opus Magnum is the latest open-ended puzzle game from Zachtronics, the creators of SpaceChem, Infinifactory, and SHENZHEN I/O. Design and build machines that assemble potions, poisons, and more using the alchemical engineer’s most advanced tool: the transmutation engine!

Pokaż szczegółowy opis

Wymagania systemowe Opus Magnum

Minimalne:

  • System operacyjny: Windows Vista / 7 / 8 / 10
  • Procesor: 2.0 GHz
  • Pamięć: 4 GB RAM
  • Karta graficzna: 1366 x 768
  • DirectX: Wersja 11
  • Miejsce na dysku: 600 MB dostępnej przestrzeni
Podobne gry
SpaceChem
SpaceChem

Niezależne, Symulacje

8,99zł xDr: 90.27
Popularność
Opinie
Napisać recenzję
Drarch
Drarch

Przyjemna gra, na wieczór w którym chcesz odpocząć od spokoju i relaksu.

Jak każda gra Zachtronics z początku nie rzuca niemal żadnego wyzwania, ale to się szybko zmienia.
Już po kilku godzinach gry będziesz rwał sobie włosy z głowy rozmyślając nie jak rzowiązać kolejne zadanie, a jak sprawić aby Twoje rozwiązanie było najszybsz, najmniejsze i najtańsze.

Theory
Theory

Bardzo dobrze zapowiadająca się gra.

Jeżeli zawsze chciałeś zostać automatykiem/konstruktorem robotów... to tutaj masz taką namiastkę tego ;)

Wcielasz się w...

... alchemika który tworzy formuły z pierwiastków przy pomocy serwo-ramion. Główna zabawa polega na "oprogramowaniu" owych ramion. (W lewym dolnym narożniku widać komendy).
Możemy:
- przechylać ramiona w prawo/lewo (zawsze o 60*),
- możemy podnosić/puszczać obiekt,
- możemy obracać obiektem (bez ruchu ramion, coś jak przykręcanie żarówki)
- wyciągane ramię możemy wydłużać lub skracać.
- A jeżeli ramie umieścimy na szynie, to możemy też nim jeździć.
Każda akcja zajmuje "1" cykl".

A poza ramionami, jeszcze są konstrukcje co nam sklejają pierwiastki (bądź je rozdzielają) lub zmieniają na inne.
Dla utrudnienia występuje kolizja niektórych obiektów.

Pomimo że gra jest 2D... to jednak trzeba mieć wyobraźnię przestrzenną przy niej.
Nawet popalcowałem monitor, bo palcem trzymałem sobie miejsca ("punkty orientacyjne"), bo to całe obracanie i przewracanie nieźle w głowie mi popierd... To się wydaje łatwiejsze jak się patrzy na gotowe rozwiązanie.

(Bez)Cel

Za każdym razem zaczynasz z pustym stołem. Tak więc to nie jest gra "umieść w odpowiednim miejscu ramię"
a "stwórz coś efekt(y/o)wnego wg. własnego pomysłu."

Twój pomysł jest oceniany wg. 3 kategori:
Koszt (każde urządzenie coś kosztuje),
Cykle (ile potrzeba czasu by wykonać misję)
Wielkość (wykorzystane miejsca + puste pola nad którymi Twoje ramiona się poruszają).

I tutaj wg. mnie pojawia się wada Opus Magnum.
Bowiem po zakończeniu układanki, pojawia mi się 3 rankingi, oraz 3 wykresy:

- Na rankingach jestem ja... i zakładam że moi przyjacie którzy w to grali. Ale że nikt z moich znajomych nie gra w to, to trzy jednoosobowe rankingi są dość smutne dla mnie.
- A 3 wykresy które pokazują.... wynik innych graczy, w niezbyt czytelny sposób zaprezentowany. Ktoś na forum też poruszył ten temat że np. rozwiązanie jakiejś mapy minimalnie MUSI zajmować 8 pól (1 ramię + niezbędne przedmioty) - a wg. wykresu to wygląda jakby odstetek graczy zrobił to w 5,5 miejsca... Tak więc "ogólnie" widzę jak moje rozwiązanie wygląda, ale brakuje mi precyzyjniejszych statystyk.
No i brakuje mi OGÓLNEGO rankingu, wyliczanego na podstawie tych 3 parametrów. Coś w stylu. "Zajmujesz 723 z 5450 miejsce w klasyfikacji ogólnej fajności".
Mogę stworzyć i 3 rozwiązania (Gra mi na to pozwala, może nawet i na więcej). A każde mogę nastawić osobno na zminimalizowanie ceny/czasu/powierzchni. Ale nie dostrzegam sensu robienia tego.

Bo w tej chwili gra jest logicznym sandboxem. Możesz i stworzyć super słabe rozwiązanie, które kosztuje pierdylion, wykonuje się eon, i ma powierzchnię Jowisza - ale to nic, ważne ze się udało.

Jako fan rankingów&wykresów uważam że tu jest słabo. Mam nadzieję że w przyszłości coś się zmieni.

Export do.. GIF

To najbardziej cieszy moje oko. No dobra... ta OPCJA WYMIATA! Nie spotkałem się z nią wcześniej w innej grze. Swoją machinę jak ukończysz, możesz jej działanie wyeksportować do formatu animowanego GIF'a.
I to wygląda np. tak:
https://imgur.com/a/ziiiJ - Tutaj jest moje rozwiązanie problemu.
Na screenie są też dane: koszt 70 (bardzo tanio, 3 ramiona x 20 + 10 za "łącznik" [to na dole], "wejście" i "wyjście" jest zawsze za free) Cykle 91 (Można to by było pewnie zrobić i 2x szybciej), ale zajmuje bardzo mało miejsca (15). Co mogę jeszcze o tym powiedzieć? Że w Warsztacie steam możemy pobrać dużo "zagadek" stworzonych przez innych graczy, i takimi gifami możemy udawadniać swoje statystyki i wyrażać swoją pomysłowość.

Podsumowanie

Gra ma mocny aspekt społecznościowy. To fajnie, ale ja potrzebuję aspektu "Statów" - bo to on mnie nakręca (a z kolegami raczej gramy w inne gry). I BARDZO chętnie zobaczyłbym, gdyby ten aspekt "koszt/cykle/powierzchnia" wkomponować w grę w taki sposób, by trzeba było kupować hale, zarabiać pieniądze, a za te pieniądzie kupować kolejne maszyny/hale. Dodanie elementu managerskiego było by czymś fantastycznym.
Grę NARAZIE zwróciłem bo zabrakło elementu który by mnie związał z grą, JEDNAK będę ją obserwował, bo nie wykluczone że to czego mi brakuje - pojawi się (Satysfakcjonujący system rankingów i wykresów). I może jakaś promocja 25%-40% się też trafi, więc ponowny zakup tej gry jest niemal pewny :P

ppakur
ppakur

Great game. Finishing each puzzle is very easy, but placing arms and programming them brings lot of fun. Optimizing our solutions is very challenging and even more entertaining

kolosm
kolosm

Przeczytajcie recenzję Theory!
Gra warta każdej złotówki:)

Polon25
Polon25

tl;dr: Przyjemna dla oka, pseudo-programistyczna gra logiczna. Świetna na rozpoczęcie przygody z grami od Zachtronics.

Opus Magnum jest, podobnie jak pierwsza popularna gra studia Zachtronics, SpaceChem, grą pseudo-programistyczną, tzn. zagadki polegają na opracowaniu algorytmu ale nie wymagają pisania kodu. A przynajmniej nie w wersji tekstowej.

Gracz wciela się w postać młodego inżyniera alchemii, którego zadaniem jest odpowiednia obróbka "esencji" (symbolizowanych przez kolorowe kamyki) by na wyjściu dostać jakiś bardziej złożony związek. W tym celu na nieograniczonym obszarze budujemy układ, w którego skład wchodzą programowalne chwytaki, łączniki i rozłączniki esencji tworzące lub niwelujące wiązania oraz bardziej wyspecjalizowane elementy umożliwiające np. ulepszenie metalu (np. przemiana srebra w złoto), czy zamianę esencji żywiołu w neutralną sól. Samo programowanie odbywa się przez umieszczenie na osi czasu wybranego chwytaka poleceń, np. obróć w prawo lub upuść.

Fakt, że nie jesteśmy ograniczeni ani przestrzenią roboczą ani liczbą elementów sprawia, że sposobów na rozwiązanie stawianych nam zadań jest bardzo dużo, dzięki czemu nie mamy większych trudności z ich wykonaniem, choćby najbardziej łopatologicznym. Tu jednak wkrada się prawdziwa istota rozgrywki, czyli optymalizacja. Po rozwiązaniu łamigłówki raczeni jesteśmy trzema histogramami, które prezentują nam jak poradziliśmy sobie na tle innych graczy pod względem czasu pracy układu, ceny jego elementów oraz zajętego miejsca. I choć gra w żaden wymierny sposób nie nagradza nas za znalezienie się po lepszej stronie wykresów, wzmaga to chęć usprawnienia rozwiązania by wypaść lepiej i móc pochwalić się w duchu, że jesteśmy mądrzejsi od innych. Dlatego problemem przestaje być "jak to rozwiązać?" a zaczyna "jak zrobić to efektywnie?".

Pod względem fabularnym jest raczej średnio. Mamy co prawda intrygę, zwroty akcji a i główny bohater będący stereotypowym autystycznym geniuszem potrafi wywołać silne negatywne emocje, to jednak historia stanowi tylko pretekst do rozwiązywania kolejnych łamigłówek. Zresztą fakt niejako narzucenia nam protagonisty z góry (a nie tak jak np. w EXAPUNK, gdzie wszystko dzieje się niejako w pierwszej osobie) osłabia imersję.

Graficznie gra jest piękna w swej prostocie. A już szczególnie kiedy możemy podziwiać sprawnie działający układ. Dla prawdziwych miłośników działającej maszynerii istnieje możliwość wyeksportowania gifa, dzięki czemu możemy podziwiać nasze dokonania bez potrzeby odpalania gry (choćby, żeby pochwalić się znajomym).

To nastawienie twórców na stworzenie gry, którą łatwo przejść, ale o wiele ciężej zrobić to z satysfakcją sprawia, że w moim odczuciu jest to najlepsza produkcja dla ludzi niemiejących wcześniej styczności z grami studia Zachtronics. Choć oczywiście są produkcje tańsze, jak SpaceChem czy TIS-100, to właśnie Opus Magnum jest najbardziej przystępne.

lamazla
lamazla

Bardzo wdzięczny puzzle game i jak na Zachtronics nie ma takiego wysokiego levelu wejścia jak inne ich produkcje. Warto wziąć póki jest na wyprzedaży bo się cenią jednak ;)

SuperDerrington
SuperDerrington

This game is awesome! So simple, yet beautiful and sometimes hard. I love it!

Skamlo
Skamlo

Opus Magnum jest mega fajna, polega na łączeniu z dostępnych substancji przerórznych figur przy jednoczesny przetwarzaniu ich za pomocą inny substancji. Morzmieć to skomplikowanie ale zasady łatwo załapać. Z ogółu poziomy są proste choć zdarzają się takie przy których trzeba dłużej pomyśleć, ale rzeczą która najbardziej mobilizuje bądz flustruje (w zalerzności jak na to się patrzy) do grania jest podbijanie swojich wyników np. w ilości sekwencji wykonywanych przez maszyny albo minimalizowanie kosztów związany z tym. W momęcie w którym twój wynik jest ponad przeciętną ilością towarzyszy ogromna satysfakcja i euforia spowodowana tym że jesteś lepszy od innych ( ͡° ͜ʖ ͡°) . Gra nie jest długa bo zajmuje na oko 10 przepełninych logicznym myśleniem godzin. W podsumowaniu Opus Magnum wypada całkiem nieżle jedyna rzecz ktura może zniechęcić to cena ale po wypatrzeniu jakiejś okazji to warto tą gre zakupić.

Overlord
Overlord

"Czym jest Opus Magnum ?" padnie zapewne pytanie, a ja udzielę na nie odpowiedzi.

Opus Magnum jest grą logiczną stworzoną przez niezależne studio Zachtronics które lubuje się w tworezeniu gier które wymagają od nas użycia szarych komórek i wyobrażni ponieważ w tej akurat grze konfiguracji jak rozwiążemy dany problem jest multum z względu na otwarty schemat rozgrywki , i nasza pomysłowość pozwala nam na tworzenie rozmaitych machin alchemicznych które albo będą wydajne( tym lepiej prezentujemy się rankingu) bądż nie, lecz i tak wypełnią zadanie im powierzone.

Fabularnie wcielamy w postać Anateusa Absolwenta akademi Alchemi, który zastępuje miejsce starego nadwornego alchemika z domu Van Tassen, poznaje głowę domu jak i resztę rodziny przy okazji wykonując dla niej powierzone zadania, przy okazji pnąc się w chierarchi znanych i szanowanych alchemików.

Gameplayowo gra przedstawia się tak, że gracz ma do dyspozycji składniki, pole gotowego produktu, obracające się wokół swojej osi jednolite chwytaki pojedyncze lub wieloramienne, i chwytak tłokowy który może się wysuwać lub chować w zależńości od sytuacji, tory po których chwytaki maogą się poruszać, i na samym końcu gniazda łączenia w pary i multi łączeń, rozłączania gniazda transmutacji metali i runę transmutacji w sól. A wszystko to można układać na głównej planszy jak puzzle tworząć wymyślne kombinacje które mają przynieść efekt końcowy, a do tego dochodzi jeszcze proste programowanie( poprzez kafelkowe układanie poleceń takich jak obrót ramienia czy pierwiastka w łapce na ich osi cyklu pracy) chwytaków których układ na planszy musi współgrać z resztą elementów ponieważ pierwiastki nie mogą się zderzać z sobą, zderzać z podstawą chwytaka lub być chwytane przez oba chwytaki jednocześnie i przesuwane w przeciwnych kierunkach, co wymaga to jeszcze większego pomyślunku niż na to wszystko wygląda.

O technikaliach tej gry nie będę dużo pisał, ponieważ gra prostą ale za to ładną rysowaną oprawę graficzną i ściężkę dżwiękową która idalnie wpasowuje się w koncept gry.

Finalna konkluzja jest taka, że jeśli lubisz gry logiczne które pozwalają na nieszablonowe rozwiązania kupuj w ciemno a się nie zawiedziesz.

kolejrzeczy
kolejrzeczy

Plusy:
- Świetne łamigłówki
- hipnotyzujące automaty
- urodziwa graficzka
- Otwarta struktura problemów
- przyjemna muzyka
- proste zasady, czytelny interface. Klocki kodów można kopiować/zaznaczać
- ctrl/shift oraz klawiszologia - po pewnym czasie wchodzi w krew
- histogramy (Zach zawsze robił to dobrze)

Minusy:
- Fabuła podana w suchy sposób (nie zainteresowała mnie więc o samej nic nie powiem. Pomijałem)
- Słaba wbudowana minigierka (opcjonalna)
- rodzaje symboli używanych w łamigłówkach nie zawsze są jasne. Trzeba sobie zajrzeć do pomocy czasami... Wygląda to jak zabieg estetyczny który niepotrzebnie utrudnia rozgrywkę :(
- drobne braki jeśli chodzi o funkcjonalności. Czasami przydałoby się jakieś narzędzie do zarządzania 'kodem' więcej.
- nie można przewijać napisanego programu (ani kodu, ani wykonywania). :(.
- brak skryptów (aż się o to prosi)

[L]Balmar[R]
[L]Balmar[R]

The game is amazing.
You definitely want to give it a try if you are into puzzle games.
Good parts worth mentioning:
* Mechanics are great. Quite easy to learn, yet fun to use.
* There is no best way to solve a puzzle. You can do it crazy fast, tiny or massive and inefficient - all is fine as long as you get your product right,
* The mini game Sigmar's Garden made me stay up late few evenings...,
* The story fits in very well with the puzzles,
* I liked the artstyle a lot.

Miteusz
Miteusz

Świetna gra programistyczna, w której wcielamy się w genialnego alchemika.

Akcja gry toczy się na nieskończonej planszy podzielonej na sześciokątne pola. W pewnym jej miejscu pojawiają się nowe cząsteczki, a naszym celem jest budowanie z nich określonych produktów. Do tego celu służą nam obracające się ramiona, które potrafią chwytać cząsteczki i je przenosić. Ramiona te programujemy przy pomocy prostych poleceń, takich jak polecenie chwytu czy obrotu. Po zakończeniu zadanego ciągu instrukcji, ramiona zaczynają wykonywać instrukcje od nowa, w nieskończonej pętli. Do dyspozycji dostajemy też różne inne elementy, które pozwalają nam tworzyć wiązania pomiędzy cząsteczkami czy zamieniać je w inne.

Rozwiązywanie kolejnych łamigłówek alchemicznych nie jest zbyt trudne. Wyzwanie stanowi natomiast polepszanie naszych rozwiązań, tak aby działały jak najszybciej, zajmowały jak najmniej miejsca bądź korzystały z jak najmniejszej liczby ramion. Tutaj możemy popisać się swoimi zdolnościami optymalizacyjnymi na tle znajomych, jako że gra udostępnia rankingi. Takie optymalizowanie wymaga sporo kombinowania i daje masę satysfakcji.

Podsumowując, jest to porządna produkcja dla fanów rozkminiania. Jest tutaj nawet fabuła w formie świetnie napisanych dialogów. Zarówno niedzielni gracze, jak i Ci szukający wyzwań intelektualnych powinni być zaspokojeni.

PanMateo
PanMateo

zagadki logiczne wraz z programowaniem?! to brzmi jak dobra gra!